42. UvA toont spanning tussen communitas en civitas
De Universiteit van Amsterdam kwam de afgelopen weken in het nieuws toen studenten twee universiteitsgebouwen bezetten, eerst het Bungehuis en daarna het roemruchte Maagdenhuis, toneel van de eerste studentenacties in 1969. De bezettingen hadden plaats na jaren van stijgende studentaantallen en dalende waarderingscijfers, bezuinigingen en personeelsacties, frustratie bij het bestuur en demotivatie bij de werknemers en studenten. Directe aanleidingen vormden bezuinigingen op de faculteit Geesteswetenschappen en sluiting van enkele kleine opleidingen. De ontwikkelingen op de UvA staan niet op...
Read More41. Er is iets beters dan ironie: humor
We leven in het tijdperk van de ironie en de hipster is de vertegenwoordiger van dit tijdperk. De hipster, zoals we die kennen in de westerse samenlevingen, is een wandelende vergaarbak van achterhaalde modes (lang haar, baard, korte broek), oude gebruiksvoorwerpen (omafietsen en platenspelers) en hobbies (schermen, pottenbakken). Hij eet ouderwetse, ambachtelijk bereide gerechten en drinkt zelfgebrouwen bier. Hij is zich extreem bewust van zijn omgeving en van zichzelf. Hij refereert in zijn uiterlijk, zijn optreden, zijn uitlatingen voortdurend aan de moderne cultuur – kortom, een hipster...
Read More40. Gastblogger: de personeelsfluisteraar over werkstress
Werkstress, wie kent het niet? Spanning, wakker liggen, burn-out, psychosomatische klachten: werk kan ons behoorlijk uitputten. Als personeelsfluisteraar hoor ik heel vaak stress-gerelateerde klachten. Of beter, ik zie mensen die gestrest zijn en die in een vicieuze cirkel zitten van slechte prikkels met schadelijke reacties die weer tot slechte prikkels leiden en die weer tot schadelijke reacties. Enzovoort enzovoort. Veel mensen doen alsof oorzaak en gevolg bij werkstress uit elkaar te halen zijn. Eerst was er hoge werkdruk, agressie, pesten, discriminatie, en toen ontstond er stress. En...
Read More39. Waarom er wel vakantieporno is maar geen reisporno
De vorige keer besprak ik het fenomeen ‘voedselporno’ en hoe het begrip ‘porno’ van zijn seksuele anker is losgeraakt – zodat het nu op allerlei zaken kan slaan: eten, drinken, schoenen, auto’s, boeken, vakantie, kleren, kapsels… In dit artikel wil ik onderzoeken wat dit fenomeen van ‘pornoficatie’ zegt over onze samenleving en uiteindelijk ook weer over porno zelf. Het idee dat ik wil uitwerken: dat voedsel-, auto- en schoenenporno niet een afgeleide vorm van pornografie vormen, maar dat deze wijde toepassingen van het begrip juist de kern...
Read More38. Over de ‘porno’ in voedselporno
Voedselporno (of gastroporno) is een geaccepteerd begrip geworden, de laatste jaren. Een mooie foto van een koekje of een broodje is niet meer gewoon een mooie foto – het is porno. De snelle en wijde verspreiding van het begrip voedselporno (ongeveer 85 miljoen resultaten bij een Google search van ‘Food porn’) maakt duidelijk dat veel mensen een duidelijke verwantschap ervaren tussen een afbeelding als deze: en deze: Maar wat is die verwantschap precies? Voedselporno is oorspronkelijk een Amerikaanse term, bedacht door de feministische auteur Rosalind Coward. Zij beschreef...
Read More37. Het gelaat van de barbaar
De eerste reactie na de aanslagen in Frankrijk was er bij velen eentje van stomme ontzetting – woordeloze afschuw van een daad die in zijn wildheid en vreemdheid ‘barbaars’ werd genoemd; waarmee we eigenlijk (net als de oude Grieken) wilden uitdrukken dat we er niets van konden en ook niet wilden begrijpen. Voor een enkeling, zoals Geert Wilders, was het pleit daarmee beslecht. Andere politici, schrijvers en journalisten gingen vervolgens toch op zoek naar wat de barbaren had bewogen, hoe ze überhaupt (immers, geboren in onze ‘beschaving’) barbaars waren geworden en hoe je andere...
Read MoreGeef een filosofisch gesprek cadeau!
