Ga rustig zitten. Kijk eens om je heen. Hoe is het licht? Vertellen je zintuigen je hoe laat het is, welke tijd van het jaar? Wat hoor je? verkeer of vogels? Is het lekker warm, of zit je een beetje te kleumen? Of is het eigenlijk te warm, of te vochtig?
Hoe voel je jezelf? Fit, of een beetje under the weather? Ben je relaxt, of voel je jezelf een beetje opgejaagd?
Hier is een moment voor jezelf.
Lees eerst het volgende verhaal:
De schedel
De geleerde Zhang Heng reed met zijn wagen door de velden, toen hij een schedel zag liggen aan de kant van de weg. Met de onderkant lag hij in de natte klei, de bovenkant was beslagen met rijp. Zhang Heng liet zijn paarden stoppen en richtte zich tot de schedel:
“Schonk u uw rantsoen aan een ander om zijn leven te verlengen, zodat u zelf voortijdig moest sterven? Was u zeer wijs of was u een dwaas? Was u een man of was u een vrouw?
Uit de schedel kwam een stem die antwoordde:
“Ik was afkomstig uit Song, mijn naam luidde Zhuang Zhou. Toen mijn leven en lot hun einde bereikten, kwam ik naar deze diepste duisternis.”
Zhang Heng verklaarde hierop dat hij wilde smeken tot de Vijf Bergen en bidden tot goden en geesten om zijn oude gebeente te herstellen en hem zijn oude ledematen te hergeven. Om zijn oren te nemen uit het noordelijk Water en zijn ogen te halen uit het zuidelijk Vuur. Zodat de oostelijke Donder hem voeten zou geven en de westelijke Aarde hem darmen zou schenken. De vijf ingewanden zouden zijn weergekeerd en de zes zintuigen zouden zijn herboren!
Daarop sprak de schedel:
“Wat u zegt is voor mij zeer zwaar.
“De dood is een rusten, het leven is zwoegen. Bovendien, ik ben reeds veranderd, met de Weg zweef ik vrijuit! Tijger en panter kunnen mij niet deren, zwaard en lans mij niet verwonden!
“Delend in de stroom van Yin en Yang, behorend tot de klomp van eerste ether heb ik Schepping en Verandering tot vader en moeder, hemel en aarde tot bed en deken, donder en bliksem tot trommel en waaier, zon en maan tot lamp en kaars, sterren en planeten tot juwelen en parels.
“Eén van substantie met al wat bestaat, zonder gevoelens en zonder begeerten, hoe ook vervuild niet vertroebeld, zonder te gaan alom aanwezig, ongehaast toch altijd snel!”
Daarop zweeg de schedel.
Zhang Hang reed verder, maar beval eerst zijn knecht de schedel te voorzien van een witte doek en hem te bedekken met zwarte grond. Geroerd stortte hij tranen en plengde wijn aan de rand van de weg.
Lees daarna dit gedicht:
De Profundis - Walter de la Mare Het metalen gewicht van ijzer; het glazuur van glas; De brandbaarheid van hout... Je zult daar niet koud zijn; Je zult je gezicht niet in een spiegel willen zien; Er zal geen zwaarte zijn, Omdat je geen vinger zult kunnen optillen. Er zal gezelschap zijn, maar die zullen geen acht op je slaan; Je reis zal slechts twee stappen zijn Naar waar je de sterren weer ziet; maar je zult die niet maken. Er zal geen herkenning zijn; Niemand, die je zou kunnen zien, zal zeggen - In de ontelbare uren - "Ach... de laatste keer dat we elkaar zagen, bracht ik bloemen mee!"
Luister tenslotte naar de volgende muziek:
Geef een filosofisch gesprek cadeau!
