Ga rustig zitten. Kijk eens om je heen. Hoe is het licht? Vertellen je zintuigen je hoe laat het is, welke tijd van het jaar? Wat hoor je? Verkeer of vogels? Is het lekker warm, of zit je een beetje te kleumen? Of is het eigenlijk te warm, of te vochtig?
Hoe voel je jezelf? Fit, of een beetje under the weather? Ben je relaxt, of voel je jezelf een beetje opgejaagd?
Hier is een moment voor jezelf.
Begin met het lezen van het volgende verhaal.
Hoe de Liefde Ontstond
Lang geleden bestond de mensheid niet uit twee, maar uit drie geslachten: mannelijk, vrouwelijk en androgyn. Het mannelijke geslacht stamde af van de zon, het vrouwelijke van de aarde, het gemengde van de maan. Elk mens bestond, net als hun voorouders, uit een bolrond geheel – met twee ruggen, twee buiken en twee flanken. Met vier armen, handen en benen, en op een ronde hals twee gezichten. Behalve rechtop lopen kon de mens ook rollen, waarbij hij zich met acht ledematen razendsnel kon voortbewegen.
Deze oorspronkelijke mensen waren geweldig sterke wezens met grote verlangens. Ze streefden zelfs de goden naar de kroon.
Zeus en de andere goden beraadden zich wat te doen: de mensen individueel doden ging niet omdat ze te sterk waren, en ze allen met bliksem verdelgen zou de goden ook beroven van hun offers en eerbewijzen. Uiteindelijk nam Zeus het woord en zei: ik heb iets bedacht. Ik ga elk van hen in tweeën snijden: dat verzwakt hen en vermeerdert meteen hun aantal, wat weer in ons voordeel is. En mocht het zo zijn dat ze hierna nog volharden in hun aanmatigingen dan snij ik ze nog eens in tweeën, zodat ze op één been rond kunnen hinkelen.
Vervolgens sneed Zeus de mensen stuk voor stuk in twee.
Toen de natuurlijk vorm in tweeën was gedeeld, voelde elke helft heimwee naar haar wederhelft. Samengekomen sloegen ze de armen om elkaar heen en poogden weer samen te komen.
Iedere mens is dus slechts één helft van een geheel en op zoek naar zijn of haar wederhelft. Bij het oorspronkelijke mannelijke geslacht zoekt een man naar een man, bij het vroegere vrouwelijke geheel zoeken vrouwen elkaar. Bij het androgyne geslacht zoeken vrouwen naar mannen en andersom.
Beide zielen wensen niet alleen seksueel genot, maar iets anders, iets onuitsprekelijks. Stel dat Hephaestus hen zou vragen of hij hen tot één geheel samen zou moeten smeden, zodat ze in volmaakte gemeenschap zouden kunnen leven en zelfs na hun dood samen zouden zijn in de onderwereld, geen geliefde zou het afslaan.
En lees dan het volgende gedicht:
Een Liefde – Pablo Neruda
Door jou doen, samen met recent bloeiende tuinen, de geuren van lente me pijn. Ik ben je gezicht vergeten, ik herinner me je handen niet meer. Hoe kusten je lippen? Door jou hou ik van de witte slapende beelden in de parken, de witte beelden die stem noch zicht hebben. Ik ben je stem vergeten, je blije stem. Ik ben je ogen vergeten. Zoals een bloem aan zijn geur, ben ik verbonden aan mijn vage herinnering aan jou. Ik ben omgeven door pijn zoals een wond, als je me aanraakt zul je me onherstelbaar beschadigen. Je liefkozingen omhullen me zoals de klimop de beschaduwde muren. Ik ben je liefde vergeten en toch verwacht ik je achter elk venster. Door jou doen de geuren van de zomer me pijn. Door jou zoek ik opnieuw de tekenen die verlangen opwerpen, de vallende sterren, de vallende voorwerpen.
En luister tenslotte naar de volgende muziek:
Geef een filosofisch gesprek cadeau!
