412. Dagverlichting: geheim

Posted on 16 feb 2023 in Blog, Dagverlichting, Featured

412. Dagverlichting: geheim

Ga rustig zitten. Kijk eens om je heen. Hoe is het licht? Vertellen je zintuigen je hoe laat het is, welke tijd van het jaar? Wat hoor je? verkeer of vogels? Is het lekker warm, of zit je een beetje te kleumen? Of is het eigenlijk te warm, of te vochtig?
Hoe voel je jezelf? Fit, of een beetje under the weather? Ben je relaxt, of voel je jezelf een beetje opgejaagd?

Hier is een moment voor jezelf.

Lees het volgende verhaal:

Er waren eens een koningin en koning met drie dochters. De oudste twee waren mooi, maar de schoonheid van de jongste, Psyche, stelde de hunne ver in de schaduw. Elke dag kwamen onderdanen volbewondering naar haar kijken en vereerden haar alsof ze een godin was. In naburige steden en landen deed het verhaal de ronde dat Afrodite zelf naar de aarde was gekomen, of dat er een nieuwe Afrodite was, deze keer niet geboren van de zee, maar van de aarde.

Toen dit de echte Afrodite ter ore kwam was de godin begrijpelijkerwijs zeer vertoornd. Ze riep haar gevleugelde zoon Amor bij zich en gaf hem de opdracht de prinses verliefd te laten worden op een onwaardige man, iemand zonder rang of bezittingen, de weerzinwekkendste persoon die er op de aarde gevonden kon worden.

Toen Amor zijn opdracht wilde uitvoeren werd hij zelf bekoord door Psyche en zijn hart vulde zich met liefde voor haar. Hij liet haar door de Westenwind ontvoeren naar een prachtig paleis, waar ze overdag werd bediend door onzichtbare handen en hij haar ’s nachts als echtgenoot, onzichtbaar in het donker liefhad. Hij verdween vervolgens voor het licht werd, zodat Psyche haar man nooit te zien kreeg.

Psyche was aanvankelijk geheel gelukkig met deze situatie, maar na een tijdje begon ze het gezelschap van mensen van vlees en bloed te missen. Ze vroeg Amor toestemming om haar zusters te ontvangen, en de god stemde toe. Hij waarschuwde haar echter ook dat ze niet mocht vertellen wie haar man was.

De Westenwind voerde vervolgens ook Psyche’s zussen naar het paleis. De pracht en praal van haar woning, gekoppeld aan de verhalen over haar echtgenoot, maakten de zussen groen van jaloezie. Ze overtuigden Psyche ervan dat haar onzichtbare minnaar een afschuwelijk monster moest zijn en ze gaven haar een lamp en een mes om het monster te ontmaskeren en te doden.

De volgende nacht ontstak Psyche de lamp en aanschouwde bij zijn licht haar beeldschone, goddelijke echtgenoot. Er viel echter een druppel olie op zijn schouder, waardoor hij wakker werd en haar woedend achterliet. Op zoek naar haar geliefde trok Psyche vervolgens over de aarde, tot ze bij het paleis van Afrodite kwam.

De godin was nog steeds kwaad op haar imitator en gaf Psyche drie onmogelijke opdrachten: het sorteren van een grote stapel tarwe-, gerst- en gierstkorrels, linzen, bonen, papaver- en wikkezaden; het verzamelen van een kluwen wol van moordlustige gouden schapen; het vullen van een beker met het bronwater van de Styx. Psyche vervulde deze opdrachten echter feilloos met behulp van mieren, sprekend riet en een adelaar, die haar allen goed gezind waren. Ook bij de laatste opdracht, het halen van een flesje vloeibare schoonheid bij de godin van de Onderwereld, kreeg ze bovennatuurlijke hulp, maar op de terugweg maakte ze de fout het flesje te openen en eraan te ruiken. Onmiddellijk viel ze in een dood-gelijke slaap, midden op het pad waar ze liep.

Op dat moment greep Amor echter in. Nog steeds stapelverliefd op Psyche appelleerde hij bij zijn grootvader, oppergod Zeus, en die koos de kant van zijn kleinzoon. Hij liet Psyche ophalen door Hermes, de bode van de goden, en gaf haar ambrosia te drinken, waardoor ze onsterfelijk werd. In een feestelijke bruiloft trouwde Psyche met Amor en na een tijdje schonk ze hem een dochter, Hedone (Plezier).

Lees hierna het volgende gedicht:

Tenslotte is het geheim uitgekomen - W.H. Auden

Tenslotte is het geheim uitgekomen, zoals dat altijd gaat,
Het sappige verhaal is rijp voor wat intieme praat;
Bij de thee en op het grote plein heeft de tong zijn uur,
Stille waters hebben diepe gronden, en er is geen rook zonder vuur.

Achter het lijk in het reservoir, het spook in het veen,
Achter de vrouw die danst en de drinkende man, ver heen,
Onder de vermoeide ogen, de aanval van migraine en de zucht
Schuilt altijd een ander verhaal, er hangt wat in de lucht.

Voor de heldere stem, hoog in de muur van het klooster,
De geur van vlierstruiken en de sportieve poster,
De croquetwedstrijden 's zomers, de handdruk, de kuch, de zoen,
Er is altijd een zondig geheim, een heimelijke reden dit te doen.

En luister naar de volgende muziek: