408. Dagverlichting: avontuur

Posted on 14 jan 2023 in Blog, Dagverlichting, Featured

408. Dagverlichting: avontuur

Ga rustig zitten. Kijk eens om je heen. Hoe is het licht? Vertellen je zintuigen je hoe laat het is, welke tijd van het jaar? Wat hoor je? verkeer of vogels? Is het lekker warm, of zit je een beetje te kleumen? Of is het eigenlijk te warm, of te vochtig?
Hoe voel je jezelf? Fit, of een beetje under the weather? Ben je relaxt, of voel je jezelf een beetje opgejaagd?

Hier is een moment voor jezelf.

Lees het volgende verhaal:

Op het eiland Ogygia, aan het einde van de wereld, zit een man aan het strand en weent. Sinds zeven jaar verblijft hij op dit eiland, bemind en verzorgd door de beeldschone nimf Calypso met de lange golvende haren en de welluidende stem, maar zijn hart verlangt naar huis, naar zijn vader Laertes, zijn zoon Telemachos en zijn vrouw Penelope. Het hart van Odysseus verlangt naar Ithaka. En kijkend over het zilte water, dat als een woestijn zonder wegen schijnt, overdenkt hij hoe hij, na het heilige Troje vernield te hebben, jarenlang rond bleef dolen, hoe hij vele steden en volkeren zag, hoe de zee hem met vele gevaren bedreigde en hoe hij vocht voor zijn manschappen en zijn eigen ziel, dat beide behouden mochten blijven – voor de mannen vergeefs, want ze kwamen door hun eigen schuld om, de goddelozen, en het behoud van zijn eigen ziel is nog onzeker.

Nadat de Grieken Troje hadden ingenomen en geplunderd door Odysseus’ list van het houten paard aanvaardden ze de thuisreis, maar hun schepen werden door een storm uiteengeslagen. Odysseus bereikte met zijn twaalf vaartuigen ThraciĆ«, waar de plaatselijke Ciconen hem verdreven. Hij wist zijn manschappen te bevrijden uit de ban van de lotusplant en de betoveringen van Circe, maar verloor elf schepen bij de reusachtige, vleesetende Laestrygonen en zijn halve bemanning bij de cycloop Polyphemus. Door het verminken van de eenogige reus haalde Odysseus zich de vijandschap van diens vader Poseidon op de hals. Daarbij kwam de woede van de zonnegod, toen Odysseus’ metgezellen diens onsterfelijke koeien opaten. Alleen Odysseus overleefde een storm die Zeus had gezonden om hen te bestraffen. Zich vastklampend aan drijfhout dobberde hij negen dagen op zee, tot hij aanspoelde bij het eiland van de onsterfelijke nimf Calypso.

Wat Odysseus op het strand niet weet, is dat de goden op dat moment over hem beraadslagen, op een moment dat de hem vijandig gezinde Poseidon afwezig is, en dat ze Hermes naar Calypso zullen sturen met de opdracht Odysseus vrij te laten. Wat hij ook niet weet: dat zijn vertrek van Ogygia niet het einde van zijn avonturen zal zijn, maar het begin van vele nieuwe ontberingen.

En lees dan het volgende gedicht:

K.P Kavafis – ITHAKA

Als je de tocht aanvaard naar Ithaka
wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaringen.
De Kyklopen en de Laistrogonen,
de woedende Poseidon hoef je niet te vrezen,
hen zul je niet ontmoeten op je weg
wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd
de emotie die je hart en lijf beroert.
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woeste Poseidon zul je niet treffen
wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt,
wanneer je geest hun niet gestalte voor je geeft.

Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens zullen komen
waarop je, met grote vreugde en genot
zult binnenvaren in onbekende havens,
pleisteren in Phoenicische handelssteden
om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbenhout,
ook opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen
om veel, heel veel te leren van de wijzen.

Houd Ithaka wel altijd in je gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast de weg in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.

Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets meer te bieden.

En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.

En luister naar de volgende muziek: